
رئیس کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، خشکسالی و قحطی در سومالی را «بدترین فاجعه انسانی» جهان توصیف کرد و خواستار کمک فوری جامعه جهانی به ساکنان مناطق بحران زده شد.
آنتونیو گوترا، رئیس کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، که از بزرگترین اردوگاه پناهندگان جهان در «داداب» واقع در کنیا دیدار کرده خواستار «حمایت گسترده» جهانی از صدها هزار نفری شده است که به خاطر قحطی و خشکسالی ماههای اخیر از سومالی راهی کشور کنیا و اتیوپی شدهاند.
در بزرگترین اردوگاه پناهندگان جهان در «داداب» کنیا بیش از ۳۸۰ هزار نفر اسکان یافتهاند و هفتهای ۱۰ هزار نفر به آنها اضافه میشود.
آن گونه که برنامه جهانی غذای سازمان ملل برآورد کرده، نزدیک به ۱۰ میلیون نفر در شاخ آفریقا نیاز به کمک فوری دارند.
از سوی دیگر صندوق کودکان سازمان ملل نیز میگوید بیش از ۲ میلیون کودک در این منطقه با سوء تغذیه مواجهاند و برای حفظ جان آنها باید اقدامی فوری صورت بگیرد.
آنتونیو گوترا، رئیس کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، در اردوگاه داداب واقع در کنیا با یک مادر سومالیایی صحبت کرد که در پیادهروی ۳۵ روزه از سومالی به کنیا، سه کودک خود را از دست داده بود.
کشور همسایه اتیوپی نیز در این روزها میزبان هزاران نفری است که از خشکسالی و قحطی در سومالی به آنجا پناهنده شدهاند.
رئیس کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، روز پنجشنبه از اردوگاه «دولو آدو» نیز دیدن کرد که آنجا هم مملو از جمعیت است.
به گفته آتونیو گوترا نرخ مرگ و میر دراین اردوگاه بسیار بالا است و کودکان نیز در شرایط بسیار بدی به سر میبرند.
کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل میگوید روزانه ۲۰۰۰ سومالیایی با عبور از مرز خود را به کشور همسایه، اتیوپی میرسانند.
آنتونیو گوترا، رئیس کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل پس از دیدار از مناطق بحرانزاده میگوید: «چیزهاییکه ما در این یک ماه دیدیم با هیچ چیز نمیشود مقایسه کرد.»
این مقام سازمان ملل تصریح کرد: «به باور من بدترین فاجعه انسانی جهان در سومالی روی داده است.»
اردوگاههایی که در اتیوپی و کنیا، دو کشور همسایه سومالی تدارک دیده شده، مملو از جمعیت است و غذای کافی هم برای پناهندگان وجود ندارد.
ژروم سوکت، رئیس تیم اعزامی پزشکان بدون مرز در اردوگاه «دولو ادو» میگوید: «ما میتوانیم کودکانی ار که که به شدت از سوء تغذیه رنج میبرند تحت درمان قرار دهیم اما این کودکان قطعا دوباره پیش ما برمیگردند چراکه غذای کافی وجود ندارد و تقریبا همه آنها هم اسهال دارند.»
کانون خشکسالیها در سه کشور سومالی، اتیوپی و کنیا قرار گرفته است؛ با این حال بخشهایی از اوگاندا و جیبوتی نیز با خشکسالی مواجه شدهاند. در این میان سومالی که با ناآرامیهای داخلی نیز دست و پنجه نرم میکند بیشترین آسیب را از خشکسالی دیده است.
زندگی خانوارها در این مناطق قبیلهنشین عمدتا به دام وابسته است که این خشکسالی آنها ادامه حیات را به شدت دشوار ساخته است.
برنامه جهانی غذای سازمان ملل میگوید ۱۰ میلیون نفر در شاخ آفریقا نیاز به غذا دارند.