سازمان پزشکی قانونی تعداد تلفات حوادث رانندگی را در ده ماه اول سال ۱۳۹۰ ، ۱۷ هزار و ۶۴۲ نفر اعلام کرده است. بنابر این گزارش که روز سوم اسفند ۱۳۹۰ منتشر شده ، ۱۳ هزار و ۷۵۵ نفر از قربانیان مرد و سه هزارهشتصد و هشتاد و هفت نفر زن بوده اند.
در این گزارش، استان خراسان بالاترین میزان مرگ و میر جاده ای را داشته است . استان فارس و استان تهران به ترتیب رتبه های دوم و سوم را از نظر تعداد تلفات جاده ای در ایران داشته اند.
در گزارش پزشکی قانونی تعداد تلفات رانندگی در جاده های برون شهری در ده ماه اول امسال، ۱۰ هزار و ۷۶۱ مورد و در جاده های درون شهری این رقم درسراسر کشور ۵ هزار و ۱۱۹ مورد و در جاده های روستایی یک هزارششصد و بیست و هفت نفر ذکر شده است. محل تصادف منجر به مرگ ۱۳۵ نفر نیز نامعلوم اعلام شده است.
تعداد تلفات رانندگی در مدت مشابه در سال گذشته ۲۰ هزار و ۵۷۳ نفر بوده است که آمار امسال حدود ۱۴ درصد کاهش نشان می دهد!!؟.
اما حوادث رانندگی تنها به مرگ منجر نمی شود. .
تلفات جاده ها نه تنها سالانه عده زیادی را داغدار می کند ، بلکه بسیاری از خانواده ها را بی سرپرست و گاه متلاشی و ویران بر جا می گذارد. مصدومان حوادث رانندگی نیز غالبا به دلیل از کارافتادگی و ناتوانی و تحمل مخارج مداوا و درمان که گاه تا پایان عمر به آن گرفتار خواهند بود، خانواده های خود را در فشارهای اقتصادی و عاطفی و اجتماعی قرار می دهند.
دولت و مردم، مسئول وقوع سوانح رانندگی
در برشمردن دلایل حوادث رانندگی در ایران معمولا بر دو عامل عمده که به طور مشترک عمل می کنند، تأکید می شود. عامل اول به قصور دولتی مربوط می شود. مانند ناامنی و استاندارد نبودن وضعیت جاده ها، نبودن جاده های ویژه عبور و مرور تانکرها و وسایل نقلیه حامل مواد سوختنی و قابل انفجار، و عدم کنترل سلامت خودروها و رعایت قوانین رانندگی برای حفظ امنیت جاده ها توسط پلیس راه.
عامل دوم ماهیت مردمی دارد و به رانندگان خودرو ها مربوط می شود. بی توجهی به مسئولیت در قبال جان سرنشینان و بی احترامی به حقوق دیگران، سرعت غیرمجاز رانندگان، خواب آلودگی، مصرف برخی داروها و مواد خواب آور یا محرک، بی توجهی به سلامت خودرو و عدم رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی از آن جمله است که در مورد رانندگان وسایل نقلیه بزرگ و عمومی این بی توجهی ابعاد فاجعه آمیز تری می یابد
در این گزارش، استان خراسان بالاترین میزان مرگ و میر جاده ای را داشته است . استان فارس و استان تهران به ترتیب رتبه های دوم و سوم را از نظر تعداد تلفات جاده ای در ایران داشته اند.
در گزارش پزشکی قانونی تعداد تلفات رانندگی در جاده های برون شهری در ده ماه اول امسال، ۱۰ هزار و ۷۶۱ مورد و در جاده های درون شهری این رقم درسراسر کشور ۵ هزار و ۱۱۹ مورد و در جاده های روستایی یک هزارششصد و بیست و هفت نفر ذکر شده است. محل تصادف منجر به مرگ ۱۳۵ نفر نیز نامعلوم اعلام شده است.
تعداد تلفات رانندگی در مدت مشابه در سال گذشته ۲۰ هزار و ۵۷۳ نفر بوده است که آمار امسال حدود ۱۴ درصد کاهش نشان می دهد!!؟.
اما حوادث رانندگی تنها به مرگ منجر نمی شود. .
تلفات جاده ها نه تنها سالانه عده زیادی را داغدار می کند ، بلکه بسیاری از خانواده ها را بی سرپرست و گاه متلاشی و ویران بر جا می گذارد. مصدومان حوادث رانندگی نیز غالبا به دلیل از کارافتادگی و ناتوانی و تحمل مخارج مداوا و درمان که گاه تا پایان عمر به آن گرفتار خواهند بود، خانواده های خود را در فشارهای اقتصادی و عاطفی و اجتماعی قرار می دهند.
دولت و مردم، مسئول وقوع سوانح رانندگی
در برشمردن دلایل حوادث رانندگی در ایران معمولا بر دو عامل عمده که به طور مشترک عمل می کنند، تأکید می شود. عامل اول به قصور دولتی مربوط می شود. مانند ناامنی و استاندارد نبودن وضعیت جاده ها، نبودن جاده های ویژه عبور و مرور تانکرها و وسایل نقلیه حامل مواد سوختنی و قابل انفجار، و عدم کنترل سلامت خودروها و رعایت قوانین رانندگی برای حفظ امنیت جاده ها توسط پلیس راه.
عامل دوم ماهیت مردمی دارد و به رانندگان خودرو ها مربوط می شود. بی توجهی به مسئولیت در قبال جان سرنشینان و بی احترامی به حقوق دیگران، سرعت غیرمجاز رانندگان، خواب آلودگی، مصرف برخی داروها و مواد خواب آور یا محرک، بی توجهی به سلامت خودرو و عدم رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی از آن جمله است که در مورد رانندگان وسایل نقلیه بزرگ و عمومی این بی توجهی ابعاد فاجعه آمیز تری می یابد