
براساس آخرین تحقیقات انجام شده خنده از ته دل آستانه تحمل درد را بالا میبرد
براساس تحقیقات انجام شده در دانشگاه آکسفورد وقتی افراد میخندند درد کمتری حس میکنند. این احتمال وجود دارد که یک ماده شیمیایی که بر اثر این خنده در بدن ترشح میشود مانند یک مسکن طبیعی عمل میکند
براساس تحقیقات انجام شده در دانشگاه آکسفورد وقتی افراد میخندند درد کمتری حس میکنند. این احتمال وجود دارد که یک ماده شیمیایی که بر اثر این خنده در بدن ترشح میشود مانند یک مسکن طبیعی عمل میکند
همچنین براساس این تحقیق، تصور میشود انسانهای اولیه بر خلاف دیگر جانوران، از ته دل می خندیدند. این مسئله سبب شد اجداد ما بتوانند در گروههای قبیله ای بزرگتری زندگی کنند در حالیکه گونههای جانوری دیگر قادر به تشکیل چنین اجتماعات بزرگی نبودهاند
در این تحقیق که در مجموعه مقالات انجمن سلطنتی بریتانیا بی منتشر شده است، برای نخستین بار آستانه درد داوطلبان مورد آزمایش قرار گرفته است
افراد این تحقیق به دو گروه تقسیم شدند، برای یک گروه به مدت ۱۵ دقیقه فیلم کمدی نمایش داده شد در عین حال برای گروه دیگر برنامه خستهکننده ای نظیر برنامههای گلف به نمایش گذاشته شد.
این تحقیق نشان داد افرادی که تجربه خنده از ته دل داشتند ۱۰ درصد بیش از بقیه قادر به مقاومت در مقابل درد بودند.
همچنین محققان دریافتند که آن گروهی که ۱۵ دقیقه یک برنامه خسته کننده را دیده بودند، قدرت تحمل دردشان کمتر شده بود.
موقعیت کمدی
نوع خنده نیز بسیار اهمیت دارد. خنده زیر لب و آرام اثر فیزیولوژیکی ندارد! و تنها خنده "قاه قاه" است که میتواند این تاثیر را داشته باشد.
پرفسور رابین دانبار از دانشگاه آکسفورد که مسئول این تحقیق است معتقد است خندههای غیر قابل کنترل یک ماده شیمیایی موسوم به اندورفین را در بدن آزاد می کند که موجب شادی و سرخوشی و کاهش درد میشود.
او میگوید که این خندهها باعث تخلیه ریهها میشود و وقتی میگوئیم از خنده دلم درد گرفت، این همان دردی است که تولید اندورفین میکند
این تحقیق نشان داد افرادی که تجربه خنده از ته دل داشتند ۱۰ درصد بیش از بقیه قادر به مقاومت در مقابل درد بودند.
همچنین محققان دریافتند که آن گروهی که ۱۵ دقیقه یک برنامه خسته کننده را دیده بودند، قدرت تحمل دردشان کمتر شده بود.
موقعیت کمدی
نوع خنده نیز بسیار اهمیت دارد. خنده زیر لب و آرام اثر فیزیولوژیکی ندارد! و تنها خنده "قاه قاه" است که میتواند این تاثیر را داشته باشد.
پرفسور رابین دانبار از دانشگاه آکسفورد که مسئول این تحقیق است معتقد است خندههای غیر قابل کنترل یک ماده شیمیایی موسوم به اندورفین را در بدن آزاد می کند که موجب شادی و سرخوشی و کاهش درد میشود.
او میگوید که این خندهها باعث تخلیه ریهها میشود و وقتی میگوئیم از خنده دلم درد گرفت، این همان دردی است که تولید اندورفین میکند