
همایش ملی "مقابله با جنگ نرم" روز دوشنبه سوم آبان در تهران آغاز شد. دکتر رسول نفیسی، استاد جامعهشناسی، میگوید که (خلافت آخوندی) در مقابله با«جنگ نرم» به محدودسازی گردش اطلاعات و دشمنی با علوم انسانی روی آوره است
دویچهوله: آقای دکتر نفیسی! چندی است که اصطلاح جنگ نرم بسیار در ادبیات سیاسی ایران مورد استفاده قرار میگیرد. به نظر شما مفهومی که دولتمردان (خلافت آخوندی) از این واژه استنباط میکنند چیست؟
دکتر رسول نفیسی: اجازه دهید در ابتدا بگویم که برداشت (خلافت آخوندی) از جنگ نرم در دو سطح صورت میگیرد. سطح اول مقابله با تکنولوژیهای آزادیبخش است، مثل اینترنت، که اینها باعث میشوند مردم به هم و به اخبار دسترسی داشته باشند و آگاهی بگیرند و آگاهی دهند.
پس در یک سطح (خلافت آخوندی) در مقابله با تکنولوژیآزادیبخش اینترنت برخاسته است. در سطح دیگر در کل مسئلهای که با غرب دارد و غرب را قادر به درگیری نظامی با خودش نمیبیند و معتقد است، و تا حدی هم به نظر من این اعتقاد درست است، که غرب از رسانهها و غیره استفاده میکند برای این که ریشههای رژیم را سست کند.
بنابراین دولت اسلامی دو هدف را در نظر دارد، هدف اول این است که در مقابل تکنولوژیهای آزادیبخش مقاومت کند و در قسمت دوم این که به طور کلی کشور را به طرف سیستمی شبیه به سیستمهای توتالیتر قدیمی و حتی جدید مثل دولت کره شمالی ولی با محتوای مذهبی ببرد و حتی ما میبینیم که مبارزه با دانشگاه با شدت در جریان است.
آقای خامنهای به طور مشخص گفته که با علوم انسانی مخالف است و این حرکت کلی که دارد انجام میشود، به طرف محدودکردن فکر و محدودکردن آزادی است
. پس وقتی گفته میشود جنگ نرم، در واقع یک طیف بسیار وسیع را دربرمیگیرد که از اینترنت شروع میشود تا اساتید دانشگاه و علوم انسانی و غیره و تمام اینها از نظر «خلافت آخوندی» دشمن بهحساب میآیند و باید با تمام اینها مقابله شود و سیستم جدیدی جاانداخته شود که در این سیستم فقط یک برداشت محدود و مشخص از مذهب شیعه و تفکر شیعی و زندگی شیعی در ایران رواج پیدا کند.
استفادهی مکرر از واژهی دشمن، جنگ، مقابله در ادبیات سیاسی ایران در این سیسال گذشته خیلی رایج بوده و در این یکسال اخیر بسیار زیادتر شده است. از نقطه نظر جامعه شناسی استفادهی مکرر از این گونهواژهها، چه تأثیری بر گروه مخاطبان میتواند بگذارد؟ آیا واقعاً جامعهی امروز ایران جامعهای است که تحت تأثیر این گونه سخنان قرار گیرد و آن ترس و وحشتی را که بهکاربرندگان این واژهها میخواهند، در دل مردم ایجاد شود؟
این اشاره به دشمن البته ویژهی آقای خامنهای است که یکنوع مسئلهی روانی نسبت به دشمن و دشمنان دارد که فکر میکرده و همیشه فکر میکند که تحت محاصرهی دشمنان است و چون این مسئلهی مورد نظراوست ، بقیه هم این امر را تکرار میکنند. ولی ما دیدیم که مفهوم "دشمن" بهخصوص از انتخابات ریاست جمهوری گذشته تا امروز طیف بسیاری را دربرگرفته و تقریباً کسانی که قبلاً توسط آقای خامنهای غیرخودی گفته میشدند، الان اینها تحت عنوان دشمن معرفی میشوند.
بنابراین (خلافت آخوندی)بیش از این که علاقه داشته باشد خودش را در نزد ایران به طور کلی و در نزد جامعه ایران محبوب کند، نظرش به آن گروهی است که به قول آقای خامنهای به آن گفته میشود خواص و این خواص اصولاً در حول و حوش همین بسیج و کسانی هستند که به طور مشخص به دولت (آخوندی) سرسپردگی دارند.
کاربرد سیاسی بهکارگیری این واژهها و برگزاری چنین همایشهایی چه میتواند باشد؟ وقتی که مثلا معاون رئیس جمهور! میگوید یکی از اهداف جنگ نرم زیر سئوال بردن کارآمدی نظام است، این چه کاربردی میتواند داشته باشد برای هرچه بیشتر در تنگنا قراردادن مخالفان؟
ما دقیقاً دیدیم که نسبت به دانشگاه چه رفتاری شد و میشود. بنابراین این یک نمونه یا مشتی از خروار است. یعنی این که از این به بعد هر نوع صدایی را که کوچکترین اختلافی با سیاستهای رهبری داشته باشد، اینها میخواهند خاموش کنند. فرضاً من شنیدم که یکی از اساتید دانشکدهی علوم سیاسی دانشگاه تهران را اخیراً برای مدت کوتاهی دستگیر کردهاند و نسبت به او توهین و تهدید و کتک اعمال شده است که برای من واقعاً قابل تعجب بود. چون ایشان فردی است بسیار محافظهکار و حتی میشود گفت رسماً طرفدار آقای خامنهای بود. پس وقتی که کار به اینجا رسیده، نشان میدهد که دولت اصولاً در نظر دارد کسانی را که خارج تحصیل کردهاند، بهخصوص تحصیلکردههای آمریکا را محروم کند و اصولاً درصدد این است که یک جامعهی هرچه بستهتر و نزدیک به جوامعی مثل کره شمالی یا عربستان را ایجاد کند و در این جریان عظیم با کمال تأسف علم و آزادی از اولین قربانیان چنین جامعهی نظامیـ مذهبی بهحساب خواهند آمد.
dw-world.de/dw