سیزدهبهدر آخرین روز از آیین‌های کهن نوروزی، روز پیوند دوباره‌ی انسان و طبیعت است
سیزدهبهدر نقطه‌ی پایان جشن‌های مصادف با شروع سال جدید خورشیدی است؛ جشن‌هایی که از چهارشنبه‌سوری آغاز می‌شود و با نوروز به اوج خود می‌رسد.
اگرچه رسم بر این است که سبزه‌ی نوروز را در این روز به آب وامی‌نهند، اما ریشه‌های سنت سیزدهبهدر همچنان در دل‌ها باقی مانده و رها نگشته است. اما ریشه‌‌ها چیست؟
دکتر شاهین سپنتا، پژوهش‌گر آیین‌های ملی، در این زمینه می‌گوید: «در فرهنگ ایران سیزدهمین روز فروردین مثل سیزدهمین روز از همه‌ی ماه‌های سال به نام ستاره‌ی تیر یا تشتر نام‌گذاری شده است.
در باور ایرانیان کهن، ستاره‌ی تیر، ایزد باران یا ترسالی بود. به همین خاطر در روز سیزدهم فروردین‌ماه ایرانیان به پاس همه‌ی داده‌های اهورایی در حالی که در کوه و در و دشت گرد می‌آمدند به شادی و پایکوپی می‌پرداختند و به نام ایزد باران از خداوند خواهش باران یا طلب برکت و خرمی می‌کردند».