در مملكتي كه رهبرانش شعار بدهند و مسئولانش درفساد غوطه ور باشند. اوضاع بد تر ازاين هم خواهدشد
توزيع مواد مخدر در ایران بی‌داد می‌کنه. به راحتی می‌تونی در مراکز پررفت‌وآمد شهر دلال‌های مواد مخدر رو ببینی که بدون ترس از مأموران دارن انواع و اقسام مواد رو معامله می‌کنن. از حشیش و تریاک و هروئین و بنگ و گرَس بگیر تا ماری جوانا و قرص‌های اکستازی و...به قیمت‌های بسیار پایین.تازگی‌ها در پارتی‌های شبانه، مواد مخدر آزادانه مصرف می‌شه.( قبلا یواشکی بود و یا در اتاق‌های جدا)مصرف مواد مخدر در خوابگاه‌های دانشجوی هم حسابی رواج داره. از دوستی شنیدم در خوابگاه‌‌های دانشگاه‌های معتبری مثل دانشگاه شریف که دانشجویان معدل بالا و تیزهوش توش درس می‌خونن، مصرف مواد مخدر به شدت شیوع داره. و متاسفانه این‌بار دخترا پابه‌پای پسرا جلو رفتن.یه وبلاگ می‌خوندم که نویسنده‌ش یه دختر فوق لیسانس دانشگاه شریف بود. گاهی می‌دیدم نوشته‌هاش یهویی عوض می‌شه و انگار قاطی کرده، وقتی از دوستش شنیدم که معتاده و موقع نشئه اونطوری می‌نویسه خیلی جا خوردم و بعد در مورد چند وبلاگ‌نویس معتاد دیگه که گاهی چقدر خوب و انسانی و با‌احساس می‌نویسن!یکی دوبار آدرس چند پایگاه ترک اعتیاد انجمن معتادین گمنام رو اینجا نوشتم ولی آیا اینا کافیه؟چرا در رسانه‌ها برای قوانین راهنمایی و رانندگی هر شب کلی تیزر بامزه و خنده‌دار پخش می‌کنن ولی حاضر نیستن برای جوونای این مملکت بودجه بذارن؟آیا اون قاچاقچی مواد مخدر راست می‌گه که چند ماه بعد از گرفتن محموله‌ش توسط نیروی انتظامی، همون کیسه‌های علامت دار خودش که ظاهرا در آتیش سوزوندن دوباره به خودش فروخته شده؟آیا مأمورا نمی‌بینن که در کوچه‌پس‌کوچه‌های هر شهری، نوجوون‌های سيزده-چهارده ساله چمباته زدن و دارن مواد مصرف می‌کنن؟ تا کی باید سرمونو مثل کبک تو برف بکنیم و بگیم ایشالله هیچی نمی‌شه. ماشالله به جوونای مؤمن. الحمدالله به کوری چشم دشمنان ایران از فساد بری‌یه؟ کاری باید کرد!چه دست‌هایی درکاره که هیچ مبارزه‌ی جدی‌ با مواد مخدر نمی‌شه؟
بخشي ازيادداشت {زيتون}0