سالی 30 هزار نفر در جاده های ایران کشته می شوند.بین 5 تا 54 هزار نفر بر اثر آلودگی شهرهای بزرگ، بخصوص در تهران جان خود را از دست می دهند[در این دومحور، آمار اول دنیا، به نسبت جمعیت سرانه، به ایران تعلق دارد
در سوانح هوایی، (خلافت) اسلامی در رده اول است. مدتی ست حوادث تروریستی نیز در گوشه و کنار هر روز قربانی می گیرد؛ - درگیری در استان های مرزی همچنان ادامه دارد، از "کولبر" کرد تا کودک بلوچ که هنگام حمل کالای قاچاق کشته می شوند؛ بلایای طبیعی هم که مرتب قربانی می گیرد... کشته شدگان حوادث پس از انتخابات نیز هر روز نام شان بیشتر مشخص می شود...کسی حساب این تعداد کشته را دارد؟
بر اساس یک گزارش مستند از جنگ 8 ساله ایران و عراق که از شبکه یک تلویزیون در هفته جنگ پخش شد، ایران به طور متوسط روزانه 100 شهید در جریان جنگ داشت؛یعنی سالی 365هزار شهید ودر طول هشت سال رقمی بالغ بر 300هزار نفر. اما اینک با یک جمع سر دستی، و با همین آمارهای ارائه شده، در ایران (اسلامی) سالانه فقط بیش از 30هزار بر اثر سوانح رانندگی، آلودگی هوا، سوانح هوایی.... جان خود را از دست می دهند. آیا این یک جنگ پنهان نیست؟
اما این کشتار خاموش در کشور، در جبهه های دیگری نیز قربانی می گیرد
:موارد امنیتی وحوادث تروریستی؛حوادثی که در 5سال گذشته آمار آن به صورت معنا داری بالارفته و تقریبا هر یک ماه در ایران تکرار می شود. وبلاگ "مجمع دیوانگان" با کنار هم قرار دادن آمارهای همین یک سال گذشته به نتیجه گیری پرمعنایی رسیده است: "انفجار انتحاری زاهدان: بیش از 75 کشته و زخمی گروگانگیری جندالله در چابهار: دست کم مرگ یک گروگان بمب گزاری مهاباد: دست کم 10 کشته تیراندازی در سنندج: دست کم 14 کشته و زخمی انفجار در پادگان سپاه: حدود 40 کشته و مجروح. این فهرست شامل درگیری های مسلحانه پراکنده با شورشیان مسلح در غرب و یا جنوب شرق کشور نیست و ترورهای تک چهره ها نظیر «انفجار برای ترور دکتر علی محمدی» و همچنین ترور دو پزشک در کمتر از یک هفته را نادیده گرفته است
. به مسایلی جزیی نظیر ادعای جندالله در ربودن کارمند هسته ای هم نمی پردازد اما همچنان به نظر می رسد با توان و درایت مسوولین نظام در تشخیص «دشمن!!» و حفظ «امنیت ملی!!»، بدون هیچ گونه حمله نظامی، در ناامنی و انفجار، به زودی گوی سبقت را از عراق خواهیم ربود
روز آنلاین