زردي من از تو, سرخي تو از من
غم برو شادي بيا, محنت برو روزي بيا
اين ترانهها ( بعد از به اصطلاح انقلاب اسلامی ) سالها است كه ديگر در آئين شب چهارشنبه آخر سال شنيده
نميشود و جاي خود را به صداي وحشتناك ترقه, نارنجك و ديگر مواد محترقهاي که نتیجه ممنوعیت مراسم در این سالها بوده داده است كه هر سال با صداهاي بلندتري شنيده ميشود. 0
شب چهارشنبهسوري از آئين ساليانه پارسيان است و ايرانيان با برافروختن آتش و پريدن از روي آن, به استقبال نوروز ميروند. سور, در زبان و ادبيات پارسي در برخي از گويشهاي ايراني به معناي "جشن" , "ميهماني" و "سرخ" آمده است. شب چهارشنبهسوري يك جشن بهاري است كه پيش از فرا رسيدن نوروز برگزار ميشود و ايرانيان از ديرباز در اين روز براي دفع شر و بلا و برآورده شدن آرزوهايشان مراسمي را برگزار ميكنند كه ريشه آن به قرنها پيش باز ميگردد. در كوي و برزن جوانترها و حتي بزرگسالان, آتشهايي بزرگ ميافروزند و از روي آن ميپرند. يكي از اين رسوم، بوتهافروزي نام دارد. در ايران رسم بوده كه پيش از غروب آفتاب, هر خانواده بوتههاي خار و گزني را كه از پيش فراهم كرده بودند در حياط خانه و يا در گذرگاه ها در سه، چهار و یا بیشتر ، كپه میکردند۰
با غروب آفتاب و تاريك شدن آسمان, زن، مرد، پير و جوان گردهم جمع شده و بوتهها را آتش ميزدند. در اين هنگام, جملگي از بزرگ و كوچك هر كدام از روي بوتههاي افروخته ميپريدند, تا مگر ضعف و زردي ناشي از بيماري و غم و محنت را از خود بزدايند و سلامت، سرخي و شادي در زندگيشان جاري شود. مردم هنگام پريدن از روي آتش ترانههايي را زمزمه ميكردند كه معروف ترین این ترانه ها چنین بودند:0
زردي من از تو, سرخي تو از من
غم برو شادي بيا, محنت برو روزي بيا
از نوشته ها و اظهار نظر های بی شماری که در رسانه های خبری و در وبلاگ های شخصی به چشم میخورد - پیداست که بر گزاری جشن چهارشنبه سوری امسال با شدت و شکوه بیشتر (اگر مانع تراشی و تعقیب و گریزی نباشد!) در قالب سنن و شکل گذشته اش انجام خواهد شد۰